سلام
عرفه یعنی شناخت یعنی آغاز راه کربلا
عرفه یعنی بیعت با حسین سید الشهدا
یعنی شناخت راه
یعنی با ولایت تا شهادت...
پی نوشت۱:
رفقا... دعای عرفه یکی از زیباترین دعاهاست که مضامین عرفانی عمیقی داره.
کدوم جمله یا قسمت دعا بیشتر به دلتون نشست؟
پی نوشت ۲:
روز ۲۵ آبان روز ایثار ماندگار اصفهان
روزی که در آن ۳۷۰ پیکر شهید در این شهر شهید پرور تشییع شد و همان روز بود که امام(ره) فرمودند:
"شما در کجای دنیا میتوانید جایی را مثل اصفهان پیدا کنید؟
همین چندروز پیش فقط در شهر اصفهان حدود ۳۷۰ نفر را تشییع کردند. همین شهید داده ها و داغدیده ها همچنان به خدمت خود به اسلام ادامه میدهند..."
یه وقت تعریف از خود نباشه ها اما خدائیش عجب شهر خوبی داریما! نه؟
برای من مایه ی افتخاره تو شهری زندگی میکنم که مردمش از اهدای جون در راه اسلام باکی نداشتند و بیشترین تعداد شهید رو نسبت به جمعیتش تو کشور داره.
جای همتون خالی رفقا دعای عرفه رو گلستان شهدای اصفهان مهمون شهدای عزیز بودیم. چون جا نبود ناچارا شدیم مهمون ناخونده ی یه شهید...شهید رضا محمودیان که در سن ۱۶ سالگی به شهادت رسیده بود.
نشسته بودم روی زمین کنار مزار این بزرگوار و دعارو زمزمه میکردم... اتفاقا یه مادر شهید هم اومد نشست سر قبر پسرش کنار من... وسطهای دعا یه چیزی روی قبرش نظرم رو جلب کرد.
جملاتی بود که دل آدم رو از جا میکند... به عکش لبخند زدم و گفتم: یارا سخن از زبان ما میگویی...
نوشته بود:
اگر باشد قرار آخر بمیرم
نمیخواهم که در بستر بمیرم
نمیخواهم که همچون شمع سوزان
بریزم اشک و در آذر بمیرم
همی خون را بریزم بهر دینم
چو مرغان شکسته پر بمیرم
خدایا کن شهادت را نصیبم
که همچون اکبر و اصغر بمیرم.
ما مرده ایم و شهدا زنده اند. ای شهدا ! برای ما فاتحه ای بفرستید...