عید فطر...
عیدش را هم گذراندیم...
اما...
اما همیشه یک جای خالی میان سفره های افطار عجیب دل می برد...
عجیب دل ها را به تنگ می آورد...
سلام به نام بهاری اش می دادیم...
السلام علیک یا ربیع الانام...
خوش آن عید فطری که نمازش به امامت حضرت واجب می شود بر ما...
و فرق نمی کند که چه آدمی هستی و چگونه نیت می کنی!
همه به حضرت "او" اقتدا می کنند...
نوش داروی همه ی دل تنگی هامان:
"اَللّهمُّ عَجِّل لِوَلِیکَ الفَرَج"...