فكر بهبود خود اي دل ز در ديگر كن
بارالها، من خود مي دانم كه چه كاره ام و چه معصيت هايي كه مرتكب نشده ام،
در آن حين از تو خجالت نكشيده ام ، در حالي كه در نزد بنده اي انجام مي دادم ،
تا ابد سر بلند نمي كردم ؛ ولي با اين همه گناه و معصيت، از رحمت بي كران تو
نا اميد نيستم. من بنده اي روسياه بودم كه تو مرا اكثرا اوقات خوب جلوه دادي و در
ميان مردم آبرو بخشيدي. شكر مي نمايم تو را در قبال اين مهرباني. تو راه توبه و
بازگشت را به روي بندگانت باز كردي و من هم با چشمي گريان و پشيمان با گذاشتن
پيشاني ام به خاك ، اعلام ذليلي ميكنم. خدايا، من هرگز متكي به سلاح و نارنجك
نيستم. تنها تو را ياور و مددكار مي دانم و به آيه شريفه« و ما رميت اذ رميت و لكن الله رمي»
از صميم قلب اعتقاد دارم. فرصت خيلي كم است. چند ساعت ديگر حمله سرنوشت سازي
آغاز خواهد شد، همه اميد پرواز دارند و شهادت بال و پر است براي پرواز.
خوشابه حال كساني كه ميزانشان خدا و اولياي خداست.
شهيد علي رضا پور
چشم ميگشايم
بر پنجره كوچك دنيا
مثل تمام روزهايي كه گذشت
مداد غفلت به دست
و در انتها
نمره ام
ميشود
حسرت
حسرت ..........................
.
.
.
.
فكر بهبود خود اي دل ز در ديگر كن
درد عاشق نشود به به مداواي حكيم
.jpg)
