آنقدر خوبی مرا گفتی به مردم...
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآی خدای مهربون... آآآآآآآآآآآآآآای مشتی...
آنقدر خوبی مرا گفتی به مردم
آنقدر که حتی خودم هم باورم شد
آه ای کرامت پیشه دیدی آخر کار
این مهربانی های تو درد سرم شد!
***
سلام
رفیقا!
نمیدونم باید چیکار کرد؟ هر چی جلوتر میرم احساس میکنم عقب ترم! هر چی بیشتر میگیرم بیشتر احساس گدایی میکنم...
چطور باید جواب بدم این همه لطف خدارو؟ به خدا اگر هر کدوم از شما یا نه! حتی اگه نزدیکترین اعضای خونوادم میدونستن من چیکارم حتی جواب سلامم رو هم نمیدادن! تو روم نیگاه هم نمیکردن!
قربون تو خدا برم که نذاشتی کسی بفهمه!
چه خوب شد در معصیت مرگم نیامد / ممنون ازینکه باز با ما یار بودی
جدی میگم رفقا! اگه مردم میدونستن من و امثال من چیکاره ایم چی میشد؟
یا حسین... بیا و آبرو داری کن... نذار آبرومون بره... تو که خوب بلدی پرده پوشی کنی! تو که خوب بلدی ببخشی... بیا منو ببخش! تو مقدسا و بحرالعلوم هارو ببخشی هنر نکردی قربونت برم! بیا منو ببخش!
بیا کسی مثل منو ببخش تا همه مردم بفهمند محبوب من چقدر بخشندست... همه ببینند دست کرم تورو آقا... بمیرم برات که تو کربلا این دست.........
این شبا فقط فکر توام! بهشت کجا؟ جهنم کجا؟ روزها گر رفت گو رو باک نیست... تو بمان ای آنکه جز تو پاک نیست... فقط یه خاهش ازت دارم دورت بگردم:
کنون که صاحب چشمان شوخ و چشم سیاهی
نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی...
تومارو خونه خراب کردی حسین... دستت درد نکنه... نمیتونم جبران کنم ارباب...فقط میتونم برات اشک بریزم... این اشک و سوز و ناله رو از من نگیر ارباب...
به خدا زمین خوردتم حسین...
البته فکر کنم تو باغ وحش هم آرومتر هستند هم منظم تر! خدائی من که خجالت کشیدم با چیزهایی که دیدم! اما چه میشه کرد! مردم دلشون شادی میخواد دیگه! به خودم تلقین میکردم برای امام زمون شادند اما.... (چشمم میگفت: آخه رقص و آواز و بی ناموسی و عربده کشی وسر و صدا با امام زمان... 
چه رابطه ای میتونه داشته باشه؟)
بگذریم...
اینجوری بهتره نه؟
خب راستش از اون جایی که ما اصفهانیا!
اصلا از مسایل اینجوری و مادیات خوشمون نمیاد
تصمیم گرفتیم اینبار یه حرکت دیگه بزنیم!(آخه خود آقا هم از وضع جیب ما خبر داره دیگه! جیب ما هم مثل دلمون و البته مثل مغزمون خالیه! میگی نه؟ خب بیا ببین!
)
)